Çocuklarda Saldırgan Davranıșlar

Saldırganlık, çocuğun genellikle kendi akranlarına ve bașkalarına vurması, ısırması, tekmelemesi, eșyaları fırlatması ve tükürmesi gibi zarar vermeyi hedefleyen davranıșlarda bulunmasıdır. Bu güdünün uyum ve davranıș sorunu olarak ortaya çıkması ortada bir tehlike yokken kendiliğinden çocuğun bu davranıșları göstermesiyle gerçekleșir. Önemli olan bu duygunun doğuștan tüm insanlarda olduğunun bilinmesi ancak kontrol altında tutulabilmesidir.

Çocuklarda Saldırgan Davranıșların Nedenleri

1-Saldırgan davranıșların ebeveynler tarafından ödüllendirilmesi. Geleneksel kültürün, erkek çocuğun saldırganlığını onaylaması

2-Çocuğun yetișkinlerden katı ceza, anlayıșsızlık ve yetersiz sevgi görmesi

3-Aile içindeki sorunlar, anne babanın sürekli tartıșması, kavga etmesi ve saldırgan davranıșlar sergilemesi

4-Televizyon ve kitle iletișimim araçlarının olumsuz etkisi

5-Ana-baba tutumlarının olumsuzluğu, çocukla aralarındaki iletișimin iyi olmaması

6-Çocuğun ana-babasından dayak yemesi

7-Beyin zarı iltihabı, beyin zedelenmesi gibi fizyolojik sorunlar

8-Çocuğun kendine güveninin olmaması veya baskı altında olması

Çocuklarda Saldırgan Davranıșların Önlenmesi İçin Öneriler

Her șeyden önce ana-baba çocuğa saldırganlık modeli olmamalıdır.

Çok fazla saldırgan davranıșlara tolerans gösterilmemelidir. Çocuğun istekleri bu tip davranıșlar yapınca yerine getiriliyorsa, çocuk isteklerini yaptırmada araç olarak görmeye bașlar.

Saldırgan davranıșlar kesinlikle dayakla cezalandırılmamalıdır.

Çocuk gergin ve sinirliyken onunla tartıșmamalı, sakinleșmesini beklemeli ve daha sonra davranıșı ile ilgili konușulmalıdır.

Çocuğa sosyal olgunluğuna uygun çeșitli sorumluluklar verilmeli, bașarabileceği kadarıyla bir çok șeyleri bașlatıp, bitirmesi sağlanmalıdır. Çocuk bașarma duygusunu yașamalıdır.

Çocuğa bu davranıșın dezavantajları gösterilmelidir. Saldırgan davranıșları ile isteklerini elde edemeyeceğini anlamalı, istediği șeyleri kaybettiğini görmeli ve yașamalıdır.

Olumlu davranıșı pekiștirme: Ana-baba ve diğer yetișkinler çocuğun olumlu davranıșını görüp, olumsuz davranıșı görmemezlikten gelmelidir. 

Çocuğun dıșarıda oynamasına izin vermek, bu çocuğun gerilimini azaltır ve enerjisini boșaltma imkanı sağlar.

Çocuk saldırgan modellerle karșı karșıya getirilmemelidir. TV'deki șiddet içeren programları seyretmesi engellenmelidir. Eğer kesinlikle engel olunamıyorsa, ana-baba çocukla birlikte seyrederek șiddetin sonuçlarını tartıșabilirler.

Kızgınlıktan kurtulmak için alternatifler bulunabilir. Yumruklanabilen kil, çakılabilen çiviler, resim çizme, boyama çocuğun kızgınlık duygularını kontrol altına almayı sağlayabilir. Ayrıca futbol, basketbol gibi sporlar kabul gören çıkıș yollarıdır.

Her yaș ve dönemde çocuğun temel ihtiyaçları zamanında yerine getirilmelidir. Bu çocukların özellikle baba ile daha çok birlikte olması sağlanmalıdır.